WIEWIÓRKA

 

Wiewiórka jest zwierzęciem bardzo charakterystycznym. Ma dość smukłą i zgrabna sylwetkę, w której zwraca uwagę długi (nieraz równy długości ciała) ogon. Grzbiet ubarwiony ma na kolor od rudego do ciemnobrązowego, spód ciała jest biały, uszy zimą z długimi pędzelkami włosów; kończyny tylne dłuższe  i silniejsze od przednich, które są bardzo chwytne i służą do przytrzymywania pokarmu podczas jedzenia.

 

Zamieszkuje lasy liściaste, mieszane i iglaste, parki, ogrody. Prowadzi nadrzewny, aktywny tryb życia dniem; bardzo zręcznie wspina sięi skacze; najczęściej żyje pojedynczo; gniazda buduje z chrustu w rozwidleniach gałęzi, czasami w dziuplach drzew lub w gniazdach gawronich. Zapasy żywności gromadziw dziuplach lub zakopuje w ziemi; nie zapadaw sen zimowy.  W parkach bardzo często można znaleźć osobniki bardzo ufne człowiekowi  i podchodzące do ręki po pokarm.

 

Jej pokarm stanowią nasiona drzew, orzechy, jagody, grzyby, kora, pąki, pędy, ale takżeowady, jaja ptasie, pisklęta. Na okres zimowy gromadzi zapasy pokarmu w dziuplachi zagłębieniach kory. Istnieją obserwacje suszenia przez wiewiórki grzybów na gałązkach drzew. Najczęściej gromadzonym pokarmem są orzechy, żołędzie i szyszki.

Obrazek

 

 

Wiewiórka doskonale wpina się po drzewach i wykonuje skoki z gałęzi na gałąź. Podczas skoków używa ogona jako stabilizatora i steru zarazem. Po ziemi porusza się skokami. Okres aktywności przypada na dzień. W nocy przebywaw dziuplach, w których buduje gniazdaz mchu i porostów.

 

Wiewiórka jest aktywna cały rok, także zimą, kiedy to nie zapada w sen zimowy

 

Wiewiórka buduje dwa rodzaje gniazd. Główne gniazdo lęgowe, drugie gniazdo jest mniejsze i może służyć jako schronienie i miejsce odpoczynku. Wiewiórka najchętniej buduje gniazda w drzewostanie iglastym, gdzie są one trudne do zauważenia i trudnodostępne dla drapieżników.

 

Największym zagrożeniem naturalnym mogą być choroby, zwłaszcza wścieklizna. Jednak w ostatnich latach, w skutek walki człowieka z wścieklizną zachorowalność na tą chorobę spadła u większości dziko żyjących ssaków. Wiewiórki mogą być nosicielami wścieklizny.

 

 Małe wiewiórki po urodzeniu są ślepe i łyse. Sierść dla młodych wiewiórek zaczyna wyrastać w 18 dniu a oczy otwierają się po 28 dniu życia. Po około 8 – 10 tygodniach młode są zdolne do samodzielnego życia,

 

Wiewiórka żyje 5 – 6 lat. Jest pospolita na terenie całej Polski.

 

Obrazek

 

 

Leave a comment